عفونت لثه چیست؟ ژنژیویت نوعی التهاب لثه است که معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شود. اگر این عارضه درمان نشود، میتواند به یک عفونت جدی تر به نام پریودنتیت تبدیل شود. به گفته انجمن دندانپزشکی آمریکا، ژنژیویت و پریودنتیت از علل اصلی از دست دادن دندان در بزرگسالان هستند.
عفونت لثه چیست؟
در ابتدا بهتر است تعریفی از عفونت لثه داشته باشیم و بدانیم به چه عارضهای میتوان گفت فرد به عفونت لثه مبتلا شده است. به طور کلی عفونت لثه یا پریودنتیت، یک بیماری التهابی است که لثهها را تحت تأثیر قرار میدهد. این التهاب معمولاً ناشی از تجمع باکتریها ایجاد میگردد.
یکی از نگرانیهایی که برای افراد در بروز عفونت لثه ایجاد میشود آن است که عفونت به بخشهای دیگر از بدن ورود پیدا کند. بهتر است بدانیم اگر این عارضه درمان نشود در پاسخ به این سوال میتوان گفت بله، عفونت لثه میتواند به سایر بخشهای بدن منتقل شود و باعث ایجاد مشکلات جدی در سیستم بدنی شود. این پدیده که به عنوان “پروپاگیتی” شناخته میشود، به معنای انتقال عفونت از منطقه لثه به سایر بخشهای بدن است. عفونت لثه میتواند از طریق خون و سیستم لنفاوی به ارگانها و بافتهای دیگر منتقل شود و عوارض زیر را در بدن ایجاد کند:
- قلب: عفونت لثه میتواند به سیستم قلبی منتقل شود و باعث ایجاد مشکلات قلبی مانند التهاب دریچههای قلبی یا اندامهای دیگر قلب شود.
- ریهها: باکتریها و عفونت لثه ممکن است از راه خون به ریهها منتقل شوند و عفونت ریهای (پنومونی) را ایجاد کنند.
- مفاصل: عفونت لثه میتواند به مفاصل منتقل شده و باعث ایجاد التهاب و درد مفاصل شود، که به عنوان آرتریت بیماریزا شناخته میشود.
بیشتر بخوانید: ایمپلنت بهتر است یا دندان مصنوعی
- کلیهها: عفونت لثه میتواند به کلیهها منتقل شده و عوارض مانند التهاب کلیه را ایجاد کند.
- بارداری: عفونت لثه در زمان بارداری ممکن است باعث افزایش خطر زایمان زودرس یا کاهش وزن نوزاد شود.
بنابراین، حفظ بهداشت دهان و دندان و انجام درمان مناسب عفونت لثه اهمیت بسیاری دارد. با مراجعه به دندانپزشک و اطلاع از وضعیت لثهها و انجام درمانهای لازم، میتوانید از انتقال عفونت لثه به سایر اعضا و بافتهای بدن جلوگیری کنید.
از بین رفتن لثه و دندان
علائم التهاب لثه و پریودنتیت چیست؟
بسیاری از افراد از بیماری لثه خود آگاه نیستند و ممکن است بدون هیچ علامتی ژنژیویت داشته باشند. با این حال، موارد زیر می تواند از علائم بیماری لثه باشد:
- لثه هایی که قرمز، حساس یا متورم هستند
- لثه هایی که هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن خونریزی می کنند
- لثه هایی که از دندان جدا شده اند
- دندان های لق
- تغییر در نحوه قرارگیری دندان های شما هنگام گاز گرفتن
- عفونت بین دندان ها و لثه ها
- درد هنگام جویدن
- دندان های حساس
- پروتزهایی که دیگر کارایی ندارند
- تنفس بدبو که بعد از مسواک زدن از بین نمی رود
بیشتر بخوانید: ایمپلنت دندان برای چه کسانی مناسب نیست
چه چیزی باعث التهاب لثه میشود؟
لثه ها در یک نقطه پایین تر از لبه های لثه ای که ما میبینیم به دندان ها میچسبند. غذا و پلاک می توانند در لثه گیر کرده و باعث عفونت یا التهاب لثه شوند.
پلاک یک لایه نازک از باکتری است و به طور مداوم روی سطح دندان شکل می گیرد. هنگامی که پلاک زیر خط لثه گسترش می یابد، ممکن است عفونت لثه ایجاد شود.
در صورت عدم کنترل، التهاب لثه می تواند باعث جدا شدن لثه از دندان ها شود که نیاز به جراحی لثه خواهد داشت. این امر می تواند باعث هر یک از موارد زیر شود:
- آسیب به بافت نرم و استخوان حمایت کننده از دندان
- دندان لق و ناپایدار
- از دست دادن دندان، در صورت پیشرفت عفونت
یا عفونت لثه، موجب خونریزی لثه می شود؟
عفونت لثه مانند هر عارضه دیگری با خود نگرانیهای بسیاری را به همراه دارد که خونریزی لثه یکی از آنان است. در پاسخ به این سوال میتوان گفت بله، عفونت لثه میتواند باعث خونریزی لثه شود. در حقیقت، خونریزی لثه یکی از علائم شایع عفونت لثه است. وقتی باکتریها در پلاک دندانی تجمع مییابند و به التهاب لثه منجر میشوند، باعث تورم و ضعف عروق لثه میشوند. در نتیجه، لثه حساستر میشود و در مواجهه با فشار یا تماس ملایم، مانند مسواک زدن یا استفاده از نخ دندانی، ممکن است خونریزی کند.
خونریزی لثه معمولاً نشانه ای از التهاب و عفونت لثه است. باکتریها در پلاک دندانی منجر به تحریک لثه میشوند و باعث آزاد شدن مواد شیمیایی التهابی مانند پروستاگلاندینها میشوند. این مواد باعث تغییر در عروق لثه و افزایش خونریزی میشوند. همچنین، در صورتی که عفونت لثه به مرحله پیشرفتهتری بروید و آسیب به بافتهای عمیقتری از لثه ایجاد شود، خونریزی لثه نیز شدیدتر خواهد بود. مراقبت مناسب از بهداشت لثه و دندان، از جمله تمیزکاری منظم دندانی، استفاده از نخ دندانی و مراجعه منظم به دندانپزشک، میتواند به کاهش خونریزی لثه کمک کند. اگر با خونریزی لثه مشکل دارید، بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید تا وضعیت لثهها را بررسی کرده و درمان مناسب را تعیین کند.
چه زمانی بایستی به دندانپزشک مراجعه کرد؟
اگر فکر می کنید ممکن است بیماری لثه داشته باشید، حتما به دندانپزشک مراجعه، زیرا هنوز می توان آن را در مراحل اولیه درمان کرد البته مشکلات لثه پیش از اقداماتی مانند ایمپلنت دندان ، کامپوزیت دندان و یا درمان ریشه دندان نیز باید کاملا بررسی و درمان شوند. علائم اولیه معمولا لثه هایی هستند که قرمز و متورم شده و به راحتی خونریزی می کنند.
ژنژیویت چگونه تشخیص داده می شود؟
در طول معاینه دندانپزشکی، لثه های شما با ابزار خاصی بررسی و معاینه می شود و راهی برای بررسی التهاب است.
دندانپزشک، همچنین ممکن است برای بررسی از دست دادن استخوان، تصویربرداری رادیولوژی را تجویز کند اگر این مورد وجود داشته باشد معمولا با روش هایی مانند جراحی لیفت سینوس مشکلات برطرف می شود.
چگونه می توان از بروز بیماری های لثه پیشگیری کرد؟
بهداشت دهان و دندان مناسب و مداوم می تواند از بیماری لثه جلوگیری کند. این موارد شامل موارد ذیل است:
- مراجعه منظم به دندانپزشک
- دو بار در روز مسواک بزنید
- از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده کنید
- هر روز نخ دندان بکشید
- رژیم غذایی متعادل برای دستیابی و حفظ سلامت دندان
- شرایط بهداشتی مرتبط با بیماری لثه
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) و مؤسسه ملی تحقیقات دندان پزشکی گزارش میدهند که بیماری پریودنتال با افزایش خطر ابتلا به موارد زیر مرتبط است:
- دیابت
- بیماری قلبی
- سکته
- بیماری های ریوی
- همچنین خطر به دنیا آوردن نوزاد نارس یا کم وزن توسط فرد را افزایش می دهد.
سوالات متداول
بله برخی از مواد غذایی میتواند تشدید کننده این عارضه باشد. به طور مثال مصرف زیاد مواد شیرین کننده میتواند رشد باکتریها را در دهان تشدید کرده و به التهاب و عفونت لثه منجر شود.
بله، عادت سیگاری تاثیر قابل توجهی بر عفونت لثه دارد. سیگار کشیدن میتواند عوارض و مشکلات مربوط به لثه را تشدید کند. به بیانی دیگر مصرف تنباکو باعث افزایش درجه حرارت دهان میشود. این مسئله منجر به التهاب لثه و تشدید علائم مانند خونریزی لثه، تورم و قرمزی میشود.
نتیجهگیری
عفونت لثه عارضه ای آزاردهنده است که در صورت درمان نشدن میتواند عوارض بسیاری را به همراه داشته باشد. در این مقاله به بررسی کامل این عارضه پرداختیم.